زنگ خطر برای حقوق بازنشستگی و محافظت اجتماعی سالمندان

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی،نسیبه زنجری در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اهمیت برنامه‌ریزی مناسب برای حوزه سالمندی با توجه به افزایش جمعیت سالمندان در کشور، اظهار کرد: در حال حاضر جمعیت کشور جوان است اما در چشم انداز ۳۰ ساله در سال ۱۴۳۰ جمعیت سالمندان حدود ۲۵ درصد جمعیت کشور را در بر خواهد گرفت و نیاز است که از امروز تدابیر سیاستگذاری رفاهی و برنامه‏ ریزی در سطح خرد و کلان انجام شود.

وی با بیان اینکه سالمندی یک فرایند است، عنوان کرد: برای داشتن یک سالمندی خوب در دوران سوم زندگی نیاز است از جوانی و میانسالی بسترهای آموزشی و امنیت اقتصادی آن فراهم شود و در این رابطه به این نکته باید توجه کرد که سالمندی مسئله‌ای اجتماعی است، چراکه گذار از میانسالی به دوران سالمندی با گذارهای دیگر از جمله بازنشستگی، آشیانه خالی، تغییرات هویتی و غیره همراه است.

وی ادامه داد: در همین راستا در تمام دنیا سرلوحه‌های سیاستگذاری مانند سالمندی موفق و سالمندی فعال هدف سیاست‌گذاران اجتماعی قرار گرفته تا علاوه بر اضافه کردن سال به زندگی افراد، زندگی را به سال‌های عمر افراد اضافه کنند.

۵ اولویت اصلی سیاست‌گذاری و تحقیقات اجتماعی حوزه سالمندی

پوشش حقوق بازنشستگی در ایران ۲۶.۴ دهم درصد است

زنجری با بیان اینکه در حوزه سالمندی ایران ۵ اولویت اصلی برای سیاستگذاری و تحقیقات اجتماعی وجود دارد، تصریح کرد: به ترتیب حوزه سلامت، رفع نیازهای اولیه مانند درآمد و مسکن (جزو اصلی‌ترین دغدغه‌های سالمندان)، امنیت فیزیکی (پیشگیری از سالمند آزاری) و توجه به آسیب‌پذیرترین سالمندان (مانند سالمندان فقیر، سالمندان روستایی، سالمندان زن تنها)، حیطه ‏های اصلی برنامه ریزی اجتماعی و تحقیقات این حوزه را تشکیل می‌دهند.

وی با اشاره به اهمیت این پنج حیطه در ماتریس سیاست‌گذاری‌ در هر جامعه‌ای، عنوان کرد: بحث محافظت اجتماعی سالمندان در این ماتریس در ایران بسیار کمرنگ است، به عنوان نمونه باید تمهیداتی فراهم شود که تمام سالمندان از درآمد ماهیانه حداقلی برای دستیابی به استانداردهای زندگی برخوردار شده و علاوه بر آن یک‌سری حمایت‌های غیرمشروط هم به سالمندان داده ‌شود.

وی با بیان اینکه بر اساس گزارش‌های بین المللی پوشش حقوق بازنشستگی در ایران ۲۶.۴ دهم درصد است، خاطرنشان کرد: این مساله ‌یک زنگ خطر در حوزه حمایت‌های اجتماعی سالمندان است که برای ارتقای محافظت اجتماعی و حضور پررنگتر سالمندان در جامعه باید مورد توجه قرار بگیرد.

الزامات گسترش سالمندی فعال در فضاهای شهری

زنجری با اشاره به توجه و فعالیت حداکثری سازمان‌های شهری مانند شهرداری‌ها، فرمانداری‌ها و استانداری‌ها به امور سالمندان و گسترش سالمندی فعال در اغلب کشورهای دنیا، اظهار کرد:‌ مناسب‌سازی کالبد فیزیکی شهر برای حضور فعال سالمند در فضاهای شهری باید جزو اولویت‌ها بوده و علاوه بر کالبد فیزیکی مانند مناسب‌سازی پیاده رو/ پارک‌ها، مبلمان شهری و حمل و نقل عمومی باید به کالبد کیفی شهر هم توجه شود.

وی با اشاره به نحوه مناسب سازی کالبد کیفی شهر،‌ تصریح کرد:‌ کیفیت فضای شهری درواقع بستر یک همزیستی آرام  بین تمامی اعضا و گروه‌های سنی در جامعه را فراهم می‌کند، به عبارت دیگر برای ارتقای کالبد کیفی نیازمند مکانی هستیم که سالمندان بتوانند دورهم جمع شده و برای آنان جشنواره‌های متنوع هنری و فرهنگی و معنوی با هدف یادآوری نوستالژی خاطرات قدیمی و ارتقای سالمندی فعال و موفق برگزار شود، چراکه سالمندان در قالب این برنامه ها حضور پررنگتری در جامعه داشته و این امر باعث تبادل اطلاعات و ارتقای روابط بین نسلی می‏ شود.

حمایت‌های غیر مشروط برای حضور سالمندان در فضاهای شهری

این عضو هیات علمی مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با اشاره به نمونه‌های دیگر مناسب‌سازی کالبد کیفی شهر به حمایت‌های غیر مشروط برای حضور سالمندان اشاره کرد و گفت: به عنوان نمونه می‌توان کوپن‌های رایگان و مقرون‌به‌صرفه برنامه‌های متنوع فرهنگی و بین نسلی را برای حضور سالمندان به همراه خانواده، فرزندان و نوه‌ها در محیط‌های شهری فراهم کرده و به این طریق اوقات فراغت آنان را به بهترین نحو پر کرد و از طرف دیگر شکاف و تضادهای بین نسلی را کاهش داد. به عبارت دیگر باید هم کالبد فیزیکی وهم کالبد کیفی شهر هر دو برای حضور اجتماعی و رفع تنهایی سالمندان فراهم‌سازی شود.

زنجری در پایان با تاکید بر ضرورت توجه به سه حیطه مهم در بسته سیاستگذاری سالمندان در سطح کلان، تصریح کرد: منابع فردی (سلامت جسمی و روانی)، سپر جبرانی/محافظتی (حمایت اجتماعی) و وجود یک بافتار مناسب (امنیت اقتصادی-محیطی) این سه حیطه را شامل می‌شود.

انتهای پیام