استفاده طولانی از هندزفری های بدون سیم؛ تهدیدی برای شنوایی

به گزارش روابط عمومی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی؛ دکتر علی صفوی نائینی متخصص گوش و حلق و بینی درباره علائم کم شنوایی توضیح داد: اگر در هنگام گفت و گو با دیگران مجبور می شوید از آن ها بخواهید که حرفشان را دوباره تکرار کنند و یا اینکه مجبور می شوید برای شنیدن صدای تلویزیون درجه صدای آن را بالا ببرید بدون اینکه دیگران مشکلی در شنیدن صدای آن با همان درجه داشته باشند، باید نسبت به عادی بودن توانایی شنیداری خود شک کنید.

شایع ترین علل کاهش شنوایی در کودکان کدامند؟

وی شایع ترین علل کاهش شنوایی در کودکان را سرماخوردگی، عفونت پرده گوش، کرم گوش و آلرژی عنوان کرد و گفت: برای آگاهی از وضعیت شنوایی کودکان به معاینه دقیق گوش توسط یک متخصص گوش و حلق و بینی، کودکان، داخلی و یا یک پزشک عمومی نیاز است، اگر در صورت تشخیص مشکل و ارائه یک درمان از سوی پزشک پس از دو تا سه هفته مشکل کودک حل نشد برای قدم بعدی معاینه تخصصی یک متخصص گوش و حلق و بینی ضروری است.

این متخصص ادامه داد: اکثر عوامل کاهش شنوایی با درمان های ۱۰ تا ۱۴ روزه و یا دو تا سه هفته ای باید به سطح مطلوب طبیعی برسند، اگر نرسند باید وضعیت گوش کودک از نظر مواردی همچون بزرگی لوزه سوم مورد بررسی قرار بگیرد.

۴۰ سالگی؛ سن آغاز پیرگوشی

دکتر صفوی درباره شایع ترین علل کاهش شنوایی در بالغین اظهار کرد: کاهش شنوایی به علت سالخوردگی که معمولا از ۴۰ سالگی شروع می شود شایع ترین علت کاهش شنوایی است، همچنین زمینه های ارثی و تماس با اصوات بلند نیز از دیگر علائم کاهش شنوایی در بزرگسالان است.

عضو هیئت علمی دانشگاه درباره راه های تشخیص پیرگوشی توضیح داد: اگر توانایی تشخیص واضح صداها را به خصوص در محیط های شلوغی که چند نفر با هم صحبت می کنند نداریم باید به وضعیت شنوایی خود شک کنیم، زیرا معمولا مشکل شنوایی در محیط های آرامی که با یک نفر صحبت می کنیم و یا به تنهایی تلویزیون می بینیم بروز پیدا نمی کند.

این متخصص ادامه داد: در این مرحله بیمار باید به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند و در صورت احتیاج نوار گوش از بیمار تهیه شود و مسیر تشخیص و درمان آغاز شود.

مهترین راه های پیگشیری از کاهش شنوایی

وی درباره راه های پیشگیری از کاهش شنوایی گوش توضیح داد: نچسباندن گوشی موبایل به گوش در مدت طولانی و کاهش مدت زمان تماس های تلفنی (کمتر از سه تا چهار دقیقه) می تواند کمک زیادی به جلوگیری از کاهش شنوایی افراد کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه با اشاره به نازک بودن جمجمه اطفال، تاکید کرد: نباید کودکان را در معرض استفاده از تلفن همراه قرار داد، زیرا انرژی حرارتی تولید شده در گوشی می تواند به گوش داخلی و عناصر مرتبط آسیب برساند.

دکتر صفوی افزود: همچنین اگر کودکی صدای تلویزیون را بیش از حد نرمال بلند می کند و با درمان دو تا سه هفته ای پزشک عمومی و یا اطفال نتیجه نگرفته است، باید حتما توسط متخصص گوش و حلق و بینی مورد بررسی قرار بگیرد.

این متخصص با اشاره به اینکه بخشی از کاهش شنوایی ها مربوط به عصب گوش است،  درباره راه های تشخیص مشکل شنوایی در کودکان زیر شش ماه یادآور شد: والدین می توانند با ایجاد صدا از طریق به هم کوباندن دو وسیله فلزی مانند در قابلمه، در فاصله یک متری در زمان خواب  کودک، واکنش کودک را مورد بررسی قرار دهند.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: همچنین والدین می توانند با بلند کردن تدریجی صدای تلویزیون در زمان خواب کودک و مقایسه زمان واکنش وی به صدا با گوش خودشان، میزان حساسیت شنوایی کودک خود را ارزیابی کنند و در صورت مشاهده هرگونه علامتی با مراجعه به پزشک پیگیر وضعیت شنوایی کودک شوند.

از هندزفری های بدون سیم دوری کنید

وی با بیان اینکه هنزفری های با سیم کم زیان تر از هندزفری های بدون سیم هستند، گفت: بهتر است افراد از هندزفری های با سیم استفاده کنند و اگر مجبور به استفاده از هندزفری بدون سیم هستند زمان استفاده از آن را به حداقل ممکن کاهش داده و از صحیت های غیرضرروی با تلفن همراه به وسیله هندزفری بدون سیم پرهیز کنند.

دکتر صفوی در ادامه تاکید کرد: همچنین اگر در حین مکالمه با تلفن همراه متوجه شدیم که آنتن دهی ضعیف است، باید تماس را قطع کنیم زیرا در این حالت تلفن همراه انرژی حرارتی بیشتری تولید کرده و زیان زیادی به گوش می رساند.

این متخصص با تاکید بر ضرورت کوتاه کردن تماس موبایل برای تمامی سنین و حداقل کردن استفاده کودکان از موبایل گفت: تلفن همراه به گوش آسیب می رساند، هندزفری بدون سیم کمی از این آسیب را کم می کند اما به استفاده کردن از هندزفری با سیم توصیه بیشتری می شود، چون موج ندارد و با سیم به گوش متصل می شود.

دکتر صفوی درباره استفاده از تلفن های ثابت بدون سیم اظهار کرد: استفاده از این تلفن ها توصیه نمی شود، اما آسیب این تلفن ها از آسیب تلفن های همراه کمتر است.

وی با بیان اینکه امواج الکترومغناطیس حرارت تولید می کنند، گفت: تلفن هایی که بر مبنای این امواج کار می کنند به خاطر حرارتی که تولید می کنند می توانند به گوش آسیب بزنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه افزود: اگر پس از صحبت طولانی با موبایل، دست خود را به روی گوشتان قرار دهید، متوجه گرم شدن این ناحیه می شوید.

هندزفری با صدای بلند، حساسیت گوش را از بین می برد

دکتر صفوی درباره گوش دادن به موسیقی با هندزفری و هدفن توضیح داد: بسیاری از افراد فکر می کنند گوش دادن به موسیقی از طریق این وسایل مشکلی ایجاد نمی کند، اما در استفاده از این وسایل باید دقت کرد که سطح صدا باید در کمترین حد قابل درک باشد، زیرا در غیر این صورت حساسیت گوش از بین می رود و اعصاب گوش نیز به مرور آسیب می بینند.

وی با بیان اینکه در گذر زمان استفاده از هندزفری با صدای بلند به عصب شنوایی آسیب می زند، گفت: یعنی اگر صدا را با درجه سه متوجه می شوید نباید درجه آن را تا هفت زیاد کنید تا لذت بیشتری ببرید.

تحریک عصب شنوایی؛ مهم ترین علت شنیدن صداهای زائد

این متخصص شایع ترین علت شنیدن صداهای زائد را تحریک عصب شنوایی عنوان کرد و گفت: صداهای اضافه را می توان به چند دسته تقسیم کرد؛ گاهی اوقات فرد صداهایی شبیه صدای ضربان قلب را در گوش خود حس می کند، این مسئله اگر کوتاه مدت باشد مشکلی ندارد اما در صورت تداوم بیش از چند هفته باید مورد معاینه تخصصی گوش و حلق و بینی قرار بگیرد.

دکتر صفوی در مورد انواع دیگر صداهای زائد توضیح داد: گاهی اوقات فرد صداهای حاوی پیام مانند جملات را در گوش خود حس می کند؛ منشا این گونه صداها اختلالات اعصاب و روان است که فرد برای درمان باید به روانپزشک مراجعه کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه صداهایی همچون سوت و بال حشرات را دسته دیگری از صداهای زائد عنوان کرد و افزود: شایع ترین علت این دسته از صداها تحریک اعصاب شنوایی است و شایع ترین عامل تحریک این اعصاب نیز اختلالات اضطرابی، بیخوابی و بدخوابی است.

وی درباره راه های درمان کم شنوایی و ناشنوایی گفت: در اطفال زیر دو سال اگر کاهش شنوایی مربوط به عصب شنوایی باشد در مرحله اول راه حل استفاده از سمعک است، اگر سمعک موثر نباشد در اقدام بعدی ممکن است بیمار به کاشت حلزون نیاز پیدا کند.

این متخصص در ادامه تاکید کرد: تا سنین قبل از دبستان بسیار مهم است که والدین نسبت به وضعیت شنوایی فرزندشان توجه کنند، زیرا هرچقدر دیرتر متوجه مشکل شنوایی فرزندشان شوند در اقدامات درمانی موفقیت کمتری به دست می آید.

دکتر صفوی افزود: درست ادا نکردن کلمات، پاسخ نشان ندان به تحریکات صوتی و عدم واکنش هدفدار با چرخاندن سر و نگاه کردن چشم به محل تولید صدا از نشانه هایی است که باید والدین نسبت به آن ها حساس باشند و ارزیابی شنوایی را جدی بگیرند.

عضو هیئت علمی دانشگاه درباره شنوایی کودکانی که سن آنها بین دبستان و دوره راهنمایی است، گفت:  دلایل مشکلات شنوایی در این دوره سنی غالبا شامل جرم گرفتن گوش، سرماخوردگی، آلرژی، بزرگی لوزه و لوزه سوم است که اگر درمان های دارویی اولیه کافی نباشد، ممکن است به اقدامات جراحی نیاز شود.

وی درباره مشکلات شنوایی در بالغان نیز توضیح داد: جرم گرفتن گوش، سرماخوردگی، ورود هوای سرد به بینی، التهاب بینی و متعاقب آن عفونت پرده گوش شایع ترین علل مشکلات شنوایی است و اگر با درمان های اولیه مشکل بیمار حل نشود ممکن است به مداخلات جراحی نیاز شود.

این متخصص یادآور شد: اگر کاهش شنوایی همراه با خروج ترشحات بدبو از گوش باشد الزاما فرد باید توسط متخصص گوش و حلق و بینی معاینه شود.

چه موقع استفاده از سمعک ضروری است؟

دکتر صفوی با بیان اینکه سمعک یک وسیله توانبخشی است، به ارائه نکات ضروری درباره استفاده از سمعک پرداخت و گفت: عمده ترین موارد مصرف سمعک مربوط به بیمارانی است که عصب شنوایی گوش آن ها ضعیف کار می کند و قدرت عملکرد سابق را ندارد.

وی ادامه داد: دسته دیگر موارد استفاده از سمعک مربوط به اختلالات گوش میانی است، استخوانچه های گوش افرادی که بر اثر عفونت آسیب دیده است، تقویت صدا را انجام نمی دهند و به همین خاطر با وجود سالم بودن اعصاب گوش شنوایی بیمار کاهش می یابد.

سمعک نشانه پیری نیست

عضو هیئت علمی دانشگاه با تاکید بر اینکه سمعک نشانه پیری نیست، تصریح کرد: همان طور که عینک زدن نشانه پیری نیست، افراد باید بدانند اگر شنوایی آن ها محدودیت دارد باید از سمعک استفاده کنند و این تابو را در ذهن خود از بین ببرند که استفاده از سمعک مساوی با پیری است.

این متخصص ادامه داد: زمانی که روش های دیگر درمانی یعنی درمان های دارویی نمی تواند به شنوایی بیمار کمک کند، سمعک یکی از گزینه های درمانی است.

سمعک گوش را تنبل نمی کند

دکتر صفوی با اشاره به اینکه برخی از افراد باور دارند در صورت استفاده از سمعک گوش آن ها تنبل می شود، گفت: این باور اشتباه است و استفاده از سمعک گوش را تنبل نمی کند.

وی ادامه داد: وقتی یک گوش فرد شنوایی مطلوب دارد، حتی اگر گوش دیگرش دچار مشکل باشد، در استفاده از سمعک الزامی وجود ندارد و با همان یک گوش سالم می تواند صداها را بشنود؛ البته ممکن است این افراد در جهت یابی محل صدا، نسبت به کسانی که هر دو گوش آن ها شنوایی مطلوب دارد دچار مشکل باشند.

عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان اینکه نیاز افراد به شنوایی با توجه به شغل، سن و موقعیت اجتماعی آن ها متفاوت است، افزود:اگر اختلال شنوایی، فرد را در زندگی روزمره و برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل کرده باشد، به خصوص در افرادی که شغل و موقعیت اجتماعی آن ها مانند معلمان مستلزم شنوایی قوی است نیاز بیشتری به استفاده از سمعک وجود دارد، اما برای مثال یک فرد کشاورز برای ادامه شغل خود نیاز کمتری به حس شنوایی دارد.

کوچک بودن سایز سمعک ملاک بهتر بودن آن نیست

این متخصص تاکید کرد: بر خلاف باور بسیاری از افراد، الزاما کوچک بودن سایز سمعک به معنی بهتر بودن کیفیت آن نیست، انتخاب اندازه سمعک در وهله اول بر مبنای نظر پزشک و در وهله دوم بر مبنای نظر بیمار است.

دکتر صفوی با بیان اینکه قدرت تقویت صدا در سمعک هایی که سایز خیلی کوچکی دارند محدود است، یادآور شد: بنابر این کسی که قدرت شنوایی خیلی محدودی دارد، با استفاده از سمعک های خیلی کوچک نمی تواند نیاز خود را بر طرف کند.

وی در پایان درباره میزان شیوع مشکلات شنوایی در بین زنان و مردان توضیح داد: از آن جایی که مردها بیشتر از زنان در محیط های صنعتی و پرحادثه حضور دارند، بیشتر به مشکلات شنوایی دچار می شوند، اما میزان مراجعه به پزشک در زنان بیشتر از مردان است.