راهکارهایی برای برقراری ارتباط صحیح بین زوجین
به گزارش ایسنادفتر دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، دکتر شاداب شاهعلی، دکتری بهداشت باروری در نشست "سلامت جنسی با رویکرد نگاهی به تعیین کنندهها و مشکلات میل جنسی" که از سوی معاونت پژوهشی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، با بیان اینکه درمان اختلالات میل جنسی عموماً ساده نیست، اظهار کرد: چراکه عامل ایجاد کننده آن یک عامل نبوده و اختلال میل جنسی عموماً با سایر اختلالات عملکرد جنسی هم پوشانی دارد. همچنین درمانهای تأیید شده برای آن محدود است.
وی با اشاره به برخی از درمانهایی که مزایای آنها تا کنون مورد تأیید قرار گرفته، عنوان کرد: سکسدرمانی، روان درمانی، درمانهای دارویی مبتنی بر مشاهده و غیره برخی از درمانهای مورد تأیید هستند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه با بیان اینکه داشتن اطلاعات صحیح و توانایی برقراری ارتباط بین زوجین، پایه و اساس هر نوع درمانی است، تصریح کرد: ضروری است که باورهای زوجین درباره رابطه جنسی و عملکرد جنسی و باورهای نادرست و عقیدههای غیرعلمی موجود را مورد ارزیابی قرار داده و دانش و فهم آنها را با اطلاعات صحیح و ضروری درباره رابطه جنسی و عملکرد جنسی ارتقا دهیم.
وی ادامه داد: شاید بهترین توصیه آن باشد که زوجین بجای کشمکش بر سر داشتن روابط جنسی، تا مدتی بر روی روابط عاطفی بهتر با یکدیگر تمرکز شوند. ابراز محبت، بدون آنکه الزاماً به پیامد جنسی منجر شود، گاه باعث آرامش و بازگشت میل به رابطه جنسی در فرد مبتلا میشود. با توجه به تفاوتهای فردی، زوجین باید تشویق شوند تا در مورد انتظارات جنسی از یکدیگر و فاکتورهای مؤثر بر آن مثل خستگی، اشتغال فکری با کار و مسئولیتهایی مثل بچه داری با هم صحبت کنند و مسیر مذاکره تا مصالحه را تمرین کنند.
وی افزود: مطالعات نشان میدهد که یک برنامه درمان شناختی رفتاری که ترکیبی از مهارتهای ارتباطی و مهارتهای جنسی، تمرینات تمرکز حسی و استراتژیهای دیگر برای کاهش اضطراب و عملکرد جنسی را در برگیرد، بیشترین تأثیر را بر مشکلات ارگاسم و اختلالات arousal نشان میدهد و با درجهای کمتر بر میل جنسی نیز مؤثر است. همچنین مشاوره تخصصی روان درمانی در مواردی مانند سابقه وجود ترومای جنسی نیز مؤثر بوده و زوج درمانی و کتاب درمانی(bibliotherapy) نیز از سایر درمانهای مفید ذکر شده هستند.
این دکتری بهداشت باروری با بیان اینکه رویکردهای فارماکولوژیک عمدتاً مربوط به درمان بیماریهای روانپزشکی است که با میل جنسی همراه است، مانند افسردگی، اختلالات اضطرابی و اختلالات سایکوتیک، تصریح کرد: متأسفانه برخی از مداخلات دارویی برای افسردگی باعث ایجاد اختلال عملکرد جنسی میشوند که میتوان این اثر را با استفاده از داروهای ضد افسردگی که به ندرت با اختلال عملکرد جنسی ارتباط دارند، مانند bupropion یا nefazodone به حداقل رساند.
به گفته وی، همچنین مشخص شده که اختلالات سایکوتیک، به ویژه اسکیزوفرنی، ممکن است با کاهش میل جنسی همراه باشند، اگر چه درمان موفقیت آمیز این اختلالات ممکن است به بهبود میل جنسی کمک کند اما بسیاری از داروهای آنتی سایکوتیک هم ممکن است باعث اختلال عملکرد جنسی شوند.
شاه علی با بیان اینکه در اختلالات کاهش میل جنسی مردان با کاهش آندروژنها، توصیههای تلاش برای بازگرداندن تستوسترون سرم به محدوده سطح میدنرمال است، گفت: انواع روشهای درمانی با تستوسترون، تستوسترون خوراکی، پچ تستوسترون و ژل تستوسترون بوده که پیگیری نیز باید شامل چک روتین PSA، هماتوکریت و سطح سرمی تستوسترون باشد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه با اشاره به "فلیبانسرین" به عنوان اولین دارو برای اختلال کمبود میل جنسی در زنان غیر یائسه که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده است، اظهار کرد: داروی فلیبانسرین میل بالایی به گیرندههای سروتونینی مغز دارد و اثر آن بر گیرندههای نوروترنسمیتری موجب کاهش سطح سروتونین و افزایش دوپامین و نوراپی میشود که همه این ناقلهای عصبی در فرآیندهای پاداشی نقش دارند.
شاه علی در خاتمه با اشاره به سایر داروهایی که برای درمان اختلالات میل جنسی ارائه شده، عنوان کرد: برملانوتاید bremelabotide داروی دیگری است که به صورت تزریق زیر جلدی استفاده میشود و به تازگی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا پذیرفته شده است.
انتهای پیام
نظر شما :